A Harfi ile Başlayan Atasözleri

A harfi ile başlayan atasözleri sözlüğü ve atasözlerinin anlamları.

• Aba altında er yatar.
• Aba da bir diba da giyene, güzel de bir çirkin de sevene.
• Aba vakti aba, yaba vakti yaba alan yanılmaz.
• Aba vakti yaba, yaba vakti aba.
• Abanın kadri yağmurda bilinir.
• Abdal abdala çatmayınca, kasnak boyuna geçmez.
• Abdal abdalın ne onduğunu ister, ne de bulduğunu.
• Abdal ata binince bey oldum sanır, şalgam aşa girince yağ oldum sanır.
• Abdal (derviş) tekkede, hacı Mekke'de bulunur.
• Abdal düğünden, çocuk oyundan usanmaz.
• Abdala "kar yağıyor" demişler, "titremeye hazırım" demiş.
• Abdala malum olur.
• Abdalın dostluğu köy görünceye kadardır.
• Abdalın karnı doyunca gözü pabucundadır.
• Abdalın yağı çok olursa gah (hem) borusuna çalar (sürer), gah (hem) gerisine.
• Abdestsiz sofuya namaz dayanmaz.
• Aç aç ile yatınca, arada dilenci doğar.
• Aç aman bilmez, çocuk zaman bilmez.
• Aç anansa da kaç
• Aç (arık) at yol almaz, aç (arık) it av olmaz.
• Aç aslandan tok domuz yeğdir.
• Aç ayı oynamaz.
• Aç bırakmaz hırsız edersin, çok söyleme arsız (yüzsüz) edersin.
• Aç dışarı, çıplak içeri kaçar.
• Aç domuz darıdan çıkmaz.
• Aç doymam, tok acıkmam sanır.
• Aç elini kara sokar.
• Aç esner, aşık gerinir.
• Aç gezmekten tok ölmek yeğdir.
• Aç gözünü, açarlar gözünü.
• Aç ile dost olayım diyen, peşin karnını doyursun.
• Aç ile eceli gelen söyleşir.
• Aç karın katık istemez, uyku yastık istemez.
• Aç köpek fırın duvarını deler.
• Aç kurt aslana saldırır.
• Aç kurt bile komşusunu dalamaz.
• Aç kurt yavrusunu yer.
• Aç ne yemez, tok ne demez.
• Aç ölmez, gözü kararır; susuz ölmez, benzi sararır.
• Aç tavuk (düşünde) kendini buğday (arpa, darı) ambarında sanır (görür).
• Aç tokun yüzüne bakmakla doymaz.
• Aç yanından kaç.
• Aça dokuz yorgan örtmüşler, yine uyuyamamış.
• Acar tazı çullu da belli olur, çulsuz da.
• Acele bir ağaçtır, meyvesi pişmanlık.
• Acele giden, ecele gider.
• Acele ile menzil alınmaz.
• Acele işe şeytan karışır.
• Acele işin sonucu nedamet (pişmanlıktır).
• Acele yürüyen yolda kalır.
• Aceleci sinek süte düşer.
• Acemi katır kapı önünde yük indirir.
• Acemi nalbant gibi kah (gerek) nalına vurur, kah (gerek) mıhına.
• Acemi nalbant kürt eşeğinde dener kendini.
• Acemi nalbant mesleği gavur eşeğinde öğrenirmiş.
• Acı acıyı keser (bastırır).
• Acı acıyı keser, su sancıyı.
• Acı (kötü) söz insanı (adamı) dininden (çıkarır), tatlı söz (dil) yılanı deliğinden (ininden) çıkarır.
• Acı patlıcanı kırağı çalmaz.
• Açık ağız aç kalmaz.
• Açık yaraya tuz ekilmez.
• Alçak yerde tepecik kendini dağ sanır.
• Acıkan doymam (sanır), susayan kanmam sanır.
• Acıkan ne olsa yer, acıyan ne olsa söyler.
• Acıklı (dertli) başta akıl olmaz.
• Acıkmış kudurmuştan beterdir.
• Açılan solar, ağlayan güler.
• Açın gözün ekmek teknesindedir (olur).
• Açın imanı olmaz.
• Açın karnı doyar, gözü doymaz.
• Açın koynunda ekmek durmaz.
• Açın kursağına çörek dayanmaz.
• Açın uykusu gelmez.
• Acından kimse ölmemiş.
• Acındırırsan arsız olur, acıktırırsan hırsız olur.
• Acıyan uyumuş, acıkan uyumamış.
• Açlık sofuluğu bozar.
• Açma sırrını dostuna, o da söyler dostuna.
• Açtırma kutuyu söyletme kötüyü.
• Ada bana, adayım sana.
• Adalet ile zulüm bir yerde barınmaz.
• Adam adam denmekle adam olmaz.
• Adam adam, pehlivan başka adam.
• Adam adama gerek olmasa her biri bir dağ başında olurdu.
• Adam adama gerek olur.
• Adam adama her daim muhtaç (gerek olur).
• Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil (adam adama yük olmaz).
• Adam adamdan korkmaz, utanır (hatır sayar).
• Adam adamdır, olmasa da pulu; eşek eşektir, olmasa da çulu.
• Adam adamı bir kere aldatır.
• Adam adamın şeytanı.
• Adam ahbabından bellidir.
• Adam hacı mı olur ulaşmakla Mekke'ye, eşek derviş mi olur taş çekmekle tekkeye?
• Adam (insan) eti (yükü) ağırdır.
• Adam iş başında belli olur.
• Adam kıymetini adam bilir.
• Adam öküz derdinde, gelin sakız derdinde.
• Adam olacak çocuk bokundan belli olur.
• Adam olana bir söz yeter.
• Adam yanıla yanıla, pehlivan yenile yenile.
• Adama dayanma ölür, ağaca dayanma kurur.
• Adamak kolay, ödemek güçtür.
• Adamakla mal tükenmez (bitmez).
• Adamın adı çıkacağına canı çıksın.
• Adamın ahmağı malını över.
• Adamın alacası içinde, hayvanın alacası dışındı.
• Adamın bahtı kızına çeyiz olurmuş.
• Adamın iyisi alışverişte belli olur.
• Adamın iyisi iş başında belli olur.
• Adamın kötüsü olmaz, meğer züğürt ola.
• Adamın yere bakanından, suyun sessiz (yavaş) akanından kork (suyun yavaş akanından, insanın yere bakanından kork).
• Adı çıkmış dokuza, inmez sekize.
• Ağa borç eder, uşak harç.
• Ağaç düşse de yakınına yaslanır.
• Ağaç kökünden yıkılır.
• Ağaç, meyvesi olunca başını aşağı salar.
• Ağaç ne kadar uzasa göğe ermez.
• Ağaç yaprağı ile güzeldir (gürler).
• Ağaç yaş iken eğilir.
• Ağaca balta vurmuşlar ''sapı bedenimden'' demiş.
• Ağaca çıkan keçinin dala bakan ağlağı (oğlağı) olur.
• Ağacı kurt, insanı dert yer.
• Ağacın kurdu içinde olur.
• Ağaçtan maşa olmaz.
• Ağalık vermekle, yiğitlik vurmakla.
• Ağanın alnı terlemezse, ırgatın burnu kanamaz.
• Ağanın eli tutulmaz.
• Ağanın gözü ata tımardır.
• Ağanın gözü öküzü semiz eder.
• Ağanın gözü, yiğidin sözü.
• Ağanın malı çıkar, uşağın canı.
• Ağaran baş, ağlayan göz gizlenmez.
• Ağası güçlü olanın kulu asi olur.
• Ağılda oğlak doğsa ovada otu biter.
• Ağır basar, yeğni kalkar.
• Ağır giden yol alır, hızlı giden yolda kalır.
• Ağır kazan geç kaynar.
• Ağır ol, batman gel.
• Ağır ol (otur) ki bey (ağa, molla) desinler.
• Ağır taş batman döver (yerinden oynamaz).
• Ağır yongayı yel kaldırmaz.
• Ağız yer, yüz utanır.
• Ağızdan burun yakın, kardeşten karın yakın.
• Ağlama ölü için, ağla diri için.
• Ağlamakla yar ele girmez.
• Ağlamayan çocuğa meme vermezler.
• Ağlar gözden, sahte sözden sakın.
• Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.
• Ağlatan gülmez.
• Ağlayanın malı gülene hayır etmez.
• Ağrılarda göz ağrısı, her kişinin öz ağrısı.
• Ağrımayan başın, sargıya ihtiyacı yoktur.
• Ağrısız baş mezarda gerek (olur).
• Ağustosta beyni kaynayanın kışın kazanı kaynar.
• Ağustosta gölge kovan, zemhiride karnını ovar.
• Ağustosun yarısı yaz, yarısı kış.
• Ah alan onmaz.
• Ah yerde kalmaz.
• Ahali isterse padişahı tahttan indirir.
• Ahlatın iyisini ayılar yer.
• Ahmağa yüz, abdala söz vermeye gelmez.
• Ahmak gelin yengeyi halayığı sanır.
• Ahmak iti yol kocatır.
• Ahmak (şaşkın) misafir ev sahibini ağırlar.
• Ak akçe kara gün içindir.
• Ak curun akmazsa kara curun kol gibi.
• Ak göt geçit başında belli olur.
• Ak gün ağartır, kara gün karartır.
• Ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır.
• Ak koyun ak bacağından, kara koyun kara bacağından asılır.
• Ak koyun kara koyun geçit başında belli olur.
• Ak koyunu gören, içi dolu yağ sanır.
• Ak koyunun kara kuzusu da olur.
• Ak şeker, kara şeker, bir damar soya çeker.
• Akacak kan damarda durmaz.
• Akan çay her zaman kütük getirmez.
• Akan su yosun (pislik) tutmaz.
• Akan suya inanma, el oğluna güvenme.
• Akara kokara bakma, çuvala girene bak.
• Akarsu çukurunu kendi kazar (doldurur).
• Akarsuya inanma, eloğluna dayanma.
• Akça akıl öğretir, don yürüyüş.
• Akçanın iyisi kesede duran, bahçanın (bahçenin) iyisi eve yakın olan.
• Akçesi ucuz olanın kendisi kıymetli olur.
• Akı karası geçitte belli olur.
• Akıl adama sermaye.
• Akıl akıldan üstündür.
• Akıl için yol (tarik) birdir.
• Akıl ile aslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz.
• Akıl kişiye (adama) sermayedir.
• Akıl olmayınca başta, ne kuruda biter, ne yaşta.
• Akıl olmayınca ne yapsın sakal?
• Akıl ortak ortak, mal ortağı kaypak.
• Akıl para ile satılmaz.
• Akıl verme para ver.
• Akıl yaşta değil baştadır.
• Akıl yiğide sermayedir.
• Akılları pazara çıkartmışlar, herkes (yine) kendi aklını beğenmiş (almış).
• Akıllı düşman, akılsız dosttan hayırlıdır (deli dostun olacağına akıllı düşmanın olsun).
• Akıllı düşününceye kadar deli oğlunu everir.
• Akıllı hırsız, şaşkın ev sahibini bastırır.
• Akıllı köprü arayıncaya dek (kadar), deli suyu geçer.
• Akıllı oğlan neyler ata malını, akılsız oğlan neyler ata malını.
• Akıllı olsa her sakallı kişi, sakallılara danışırlardı her işi.
• Akıllı, söylemeden (önce) düşünür, akılsız düşünmeden söyler.
• Akıllıyı arkada tutma, akılsızı klavuz etme.
• Akılsız başın zahmetini (cezasını) ayaklar çeker.
• Akılsız iti (köpeği) yol kocatır.
• Akılsız kasabın gerisine kaçar masadı.
• Akıntıya (karşı) kürek çekilmez.
• Akla gelmeyen (akla gelen) başa gelir.
• Aklın yolu birdir.
• Aklına geleni işleme, her ağacı taşlama.
• Akmasa da damlar.
• Akraba (dost) ile ye, iç, alışveriş etme.
• Akrabanın akrabaya akrep etmez ettiğini.
• Aksak eşekle yüksek dağa çıkılmaz.
• Akşam ise yat, sabah ise git.
• Akşam oldu kon, sabah oldu göç.
• Akşama karşı gitme, tana karşı yatma.
• Akşamın hayrından sabahın şerri yeğdir (iyidir).
• Aktan kara kalktı mı?
• Al elmaya taş atan çok olur.
• Al giyinen alınır.
• Al gömlek gizlenemez.
• Al gününde al; ver gününde ver.
• Al ile arslan tutulur, güç ile sıçan tutulmaz.
• Al kaşağıyı gir ahıra, yarası (yağırı) olan gocunsun (gocunur).
• Al kibar kızını, işlerin bulana bulana, al çitak kızını gezsin eylene eylene.
• Al (kırmızı) giyen aldanmaz.
• Al malın iyisini, çekme (sonra) kaygısını.
• Ala bakan iki bakar.
• Ala keçi her vakit püsküllü oğlak doğurmaz.
• Alacağın olsun da alakargada olsun.
• Alacakla verecek (borç) ödenmez.
• Alçak eşek binmeye kolay, öksüz çocuk dövmeye kolay.
• Alçak uçan yüce konar, yüce uçan alçak konur.
• Alçak yer yiğidi hor gösterir.
• Alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır.
• Aleme cellat lazım; senin olman ne lazım?
• Alet işler, el övünür.
• Alim unutmuş, kalem unutmamış.
• Alın yazısı değişmez.
• Alında yazılı olan başa gelir.
• Alışmadık götte don durmaz.
• Alışmış kudurmuştan beterdir.
• Alışmış kursak, bulamacı ister.
• Allah balmumu yakana balmumu, yağmumu yakana yağmumu verir.
• Allah bilir ama kul da sezer.
• Allah bir kapıyı kapatırsa ötekini açar.
• Allah çam isteyene çam, mum isteyene mum verir.
• Allah dağına göre kar verir (verir kışı).
• Allah doğrunun yardımcısıdır.
• Allah dokuzda verdiğini sekizde almaz.
• Allah fukarayı sevindirmek isterse önce eşeğini yitirtir, sonra buldurur.
• Allah gümüş kapıyı kaparsa altın kapıyı açar.
• Allah'ın bildiği kuldan saklanmaz.
• Allah'ın ondurmadığını; Peygamber sopa ile kovar.
• Allah isterse bir kulun işini, mermere geçirir dişini; istemezse işini, muhallebi yerken kırar dişini.
• Allah kardeşi kardeş yaratmış, kesesini ayrı yaratmış.
• Allah kulundan geçmez.
• Allah kulunu kısmeti ile yaratır.
• Allah namerde muhtaç etmesin.
• Allah sabırlı kulunu sever.
• Allah sağ eli sol ele muhtaç etmesin.
• Allah sevdiğine dert verir.
• Allah son gürlüğü versin.
• Allah'tan umut kesilmez.
• Allah uçamayan kuşa alçacık dal verir.
• Allah verince kimin oğlu, kimin kızı demez.
• Allah verirse el getirir, sel getirir, yel getirir.
• Allı yelek, pullu yelek; gömlek yok canfes neye gerek?
• Alma alı, sat yağızı (satma kırı), bin doruya (ille doru), besle kırı (yağızın da binde biri).
• Alma delinin kızını soya çeker.
• Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste.
• Alma soysuzun kızını, sürer anası(nın) izini.
• Almadan vermek, Allah'a mahsus (yaraşır).
• Almadığın hayvanı kuyruğundan tutma.
• Altı olur, yedi olur, hep Allah'ın dediği olur.
• Altın anahtar her kapıyı açar.
• Altın ateşte, insan mihnette belli olur.
• Altın eli bıçak kesmez.
• Altın eşik, gümüş eşiğe muhtaç olur.
• Altın leğenin kan kusana ne faydası var?
• Altın pas tutmaz.
• Altın yerde paslanmaz, taş yağmurda ıslanmaz.
• Altın yere düşmekle pul olmaz.
• Altının kıymetini sarraf bilir.
• Aman diyene kılıç kalkmaz (eğilen baş kesilmez).
• Amca baba yarısıdır.
• Amcam dayım, hepsinden aldım payım.
• An beni bir kozla, o da çürük çıksın.
• Ana (anne) kızına taht kurar, kız bahtı kocadan arar.
• Ana gezer, kız gezer; bu çeyizi kim düzer?
• Ana gibi yar, Bağdat gibi diyar olmaz.
• Ana ile kız, helva ile koz.
• Ana kızına taht kurar, kız bahtı kocada arar.
• Ana, yürekten yana.
• Anadan olur daya (dadı), hamurdan olur maya.
• Anahtar doğruyadır.
• Analı kuzu, kınalı kuzu.
• Analık fenalık (kara yamalık).
• Anam babam kesem, elimi soksam yesem.
• Anan güzel idi, hani yeri; baban zengin idi, hani evi.
• Ananın (anasının) çıktıgı dala kızı salıncak kurar.
• Ananın (annenin) bahtı kızına.
• Ananın bastığı yavru incinmez (ölmez).
• Anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al.
• Anlatışa göre verirler fetvayı.
• Anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul zurna az.
• Ar dünyası değil kar dünyası.
• Ar yılı değil, kâr yılı.
• Araba devrilince (teker kırılınca) yol gösteren çok olur.
• Araba ile tavşan avlanmaz.
• Arabanın ön tekeri nereden geçerse arka tekeride oradan geçer.
• Arap eli öpmek, dudak karartmaz.
• Arayan belasınıda, devasınıda bulur.
• Arayan bulur, inleyen ölür.
• Ardıcın közü olmaz, yalancının sözü olmaz.
• Arefe günü yalan söyleyenin, bayram günü yüzü kara çıkar.
• Arı bal alacak çiçeği bilir.
• Arı bal yapacak çiçeği bilir.
• Arı, bey olan kovana üşer (üşüşür).
• Arı gibi eri olanın dağ kadar yeri olur.
• Arı kahrını çekmeyen balın kadrini ne bilir.
• Arı, kızdıranı sokar.
• Arı satmış namusu tellala vermiş.
• Arı söğüdü, akıllı öğüdü sever.
• Arife tarif gerekmez.
• Arığa (göle) su gelinceye kadar kurbağanın gözü patlar.
• Arık arınır, ad arınmaz.
• Arık ata kuyruğu (da) yüktür.
• Arık etten yağlı tirit olmaz.
• Arık öküze bıçak çalınmaz.
• Arkadaş dediğinin gölgesinde suç işlenir.
• Arkadaşını söyle ki, sana kim olduğunu söyleyeyim.
• Arkalı it kurdu boğar.
• Armudu sapıyla, üzümü çöpüyle, pekmezi küpüyle.
• Armudu say ye, elmayı soy ye.
• Armudun önü, kirazın sonu.
• Armut dalının dibine düşer.
• Armut piş, ağzıma düş.
• Armutun (armudun) iyisini ayılar yer.
• Arpa eken buğday biçmez.
• Arpa eken darı biçmez.
• Arpa ekip buğday bekleme.
• Arpa samanıyla, kömür dumanıyla.
• Arpa unundan kadayıf olmaz.
• Arpa verilmeyen at, kamçı zoruyla yürümez.
• Arpacıya borç eden ahırını tez satar.
• Arşın malı kantar ile satılmaz.
• Arsız neden arlanır, çul giyer de salınır.
• Arsızın yüzüne tükürmüşler, "yağmur yağıyor" demiş.
• Arslan yatağından (yattığı yerden) bellidir (belli olur).
• Aş kaşık ile, iş keşik ile.
• Aş sabahın iş sabahın.
• Aş taşınca kepçeye paha olmaz.
• Aş tuz ile tuz oran ile.
• Aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık.
• Aşağıdan çıkarsa kışa, yukarıdan çıkarsa boşa.
• Aşı pişiren yağ olur, gelinin yüzü ağ olur.
• Aşığa Bağdat sorulmaz (ırak, uzak değildir).
• Aşığın gözü kördür.
• Aşık daima bey oturmaz.
• Aşık kalemi kör, dört yanını duvar sanır.
• Asil azmaz, bal kokmaz.
• Asil azmaz, bal kokmaz; kokarsa yağ kokar, onunda aslı ayrandır.
• Asil ile taş taşı soysuz ile yeme aşı.
• Asılmış adamın evinde ipten söz edilmez.
• Aşını, eşini, işini bil.
• Aşk ağlatır, dert söyletir.
• Aşk olmayınca meşk olmaz.
• Aslan kocayınca sıçan deliği gözetir.
• Aslan kükrerse atın ayağı kösteklenir.
• Aslan postunda gönül dostunda.
• Aslan yatağından, şahan oturağından belli olur.
• Aslan yattığı yerden belli olur.
• Aslandan korkulur bağlı bile olsa.
• Aslı neyse nesli odur.
• Aslına çekmeyen haramzadedir.
• Aslında olan tırnağına getirir.
• Aslını inkar eden (saklayan) haramzadedir (kafirdir).
• Aslını inkar edenin nesli gevşek olur.
• Astar bol olmayınca yüze gelmez.
• Aşure yemeye giden kaşığını taşır.
• At adımına göre değil, adamına göre yürür.
• At alırsan yazın, deve alırsan güzün, avrat alırsan gezin ha gezin.
• At arıklıkla, yiğit gariplikle.
• At at oluncaya kadar sahibi mat olur.
• At, avrat ömrü uzatır.
• At, avrat, silah ödünç verilmez.
• At beslenirken, kız istenirken.
• At binenin (iş bilenin), kılıç kuşananın.
• At binicisini tanır (bilir).
• At bir dizginde, öküz bir çizide belli olur.
• At bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur, at bulunmaz.
• At görmediysen, bokundan da mı atlamadın?!
• At ile avrat yiğidin ikbalindendir.
• At karnından, yiğit burnundan bellidir.
• At olacak tay yürüyüşünden belli olur.
• At ölür, itlere bayram olur.
• At ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır.
• At sahibine (binicisine) göre kişner.
• At ver hasım ol, kız ver hısım ol.
• At yedi günde, it yediği günde unutur.
• At yiğidin yoldaşıdır.
• Ata arpa, yiğide pilav.
• Ata binen nalını, mıhını arar.
• Ata binmek bir ayıp, (attan) inmek iki ayıp (bin ayıp).
• Ata da soy gerek, ite de.
• Ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli.
• Ata dostu oğula mirastır.
• Ata eğer gerek, eğere er gerek.
• Ata et, ite ot verilmez.
• Ata malı mal olmaz, kendin kazanmak gerek.
• Ata sözü tutmayan, uluya kalır.
• Atalar sözünü tutmayanı yabana atarlar.
• Atanın sanatı oğula mirastır.
• Atasını tanımayan Allah'ını tanımaz.
• Ateş demekle ağız yanmaz.
• Ateş düştüğü yeri yakar.
• Ateş olmayan yerden duman çıkmaz.
• Ateşe vursan duman vermez.
• Ateşle barut bir yerde durmaz.
• Atı alan Üsküdar'ı geçti.
• Atı atasıyla, katırı anasıyla.
• Atılan ok geri dönmez.
• Atım tepmez, itim kapmaz deme.
• Atımın anlı sakar, lakabını ele takar.
• Atın bahtsızı arabaya düşer.
• Atın iyisi arkadan gelmez.
• Atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler.
• Atın ölümü arpadan olsun.
• Atın tepmezi, itin kapmazı olmaz.
• Atın ürkeği, yiğidin korkağı.
• Atın varken yol tanı, ağan varken el tanı.
• Atın yüğrükse bin de kaç.
• Atına bakan ardına bakmaz.
• Atla avrat yiğidin bahtına.
• Atlar nallanırken kurbağa ayağını uzatmaz.
• Atlar tepişir olan eşeklere olur.
• Atlar tepişirken arada eşekler ezilir.
• Atlasa kıl yapışmaz.
• Atlı, itli sığmış, bir çocuk sığmamış.
• Atlıya saat olmaz.
• Atlıya selam kelam, eşekliye sonra gine gelem.
• Atmaya niyeti olmayan Kürt, taşın büyüğüne sarılır.
• Atta, avratta uğur vardır.
• Atta karın, yiğitte burun.
• Attan düşen ölmez, eşekten düşen ölür.
• Attan düşene yorgan döşek, eşekten düşene kazma kürek.
• Attan indi eşeğe bindi.
• Attığın taş ürküttüğün kuşa değmez.
• Av avlayanın, kemer bağlayanın.
• Av köpeği avdan kalmaz.
• Av vuranın değil, alanın.
• Ava gelmez kuş olmaz, başa gelmez iş olmaz.
• Ava giden avlanır.
• Avcı nanca al bilse; ayı onca yol bilir.
• Avcı ne kadar hile bilse, ayı o kadar yol bilir.
• Avradı er zapt etmez, ar zapt eder.
• Avradı eri saklar, peyniri deri.
• Avradın (karının) dolaşığı, akşamdan - sabaha - kor bulaşığı.
• Avrat malı, kapı mandalı (tokmağı).
• Avrat var ev yapar, avrat var ev yıkar (yakar).
• Ay bozmaz, süt kokmaz. Kokarsa ayran kokar, çünkü aslı süttür.
• Ay buluttan çıksın da gör, ayva tüyünü atsın da gör.
• Ay görmüşün yıldıza minneti yoktur.
• Ay ışığında ceviz silkilmez.
• Ay var yılı besler, yıl var ayı besler.
• Ayağa değmedik taş olmaz, başa gelmedik iş olmaz.
• Ayağı yürüten baştır.
• Ayağın sığmayacağı yere baş sokulmaz.
• Ayağını sıcak tut, başını serin; gönlünü ferah tut, düşünme derin.
• Ayağını yorganına göre uzat.
• Ayaklar ıslanmadan balık tutulmaz.
• Aydan gelen halı üstüne, günde gelen kül üstüne.
• Ayı çocuklarını büyütmüş, duru su içmeye vakti olmamış.
• Ayı görmeden bayram etme.
• Ayı sevdiği yavrusunu hırpalar.
• Ayı yavrusunu severken öldürürmüş.
• Ayın on beşi karanlık, on beşi aydınlıktır.
• Ayinesi iştir kişinin.
• Ayıpsız yar (dost) arayan, yarsız (dostsuz) kalır.
• Ayırıcı gelmiş, seçici gelmiş. Orta yere sıçıcı gelmiş.
• Ayıyı fırına atmışlar, yavrusunu ayağının altına almış.
• Ayrandan aşağı katık olmaz.
• Ayranım (yoğurdum) ekşidir diyen olmaz.
• Ayvaz kasap hepsi bir hesap.
• Ayyar tilki art ayağında tutulur.
• Az ateş çok odun yakar.
• Az el aş kotarır, çok el iş kotarır.
• Az kaz, uz kaz, boyunca kaz.
• Az kazanan çok kazanır, çok kazanan hiç kazanır.
• Az menfaat çok zarara mal olur.
• Az olsun, öz (uz) olsun.
• Az sabırda, çok keramet vardır.
• Az söyle, çok dinle.
• Az tamah çok ziyan getirir.
• Az veren candan, çok veren maldan.
• Az yaşa, uz yaşa, akıbet gelecek başa.
• Az yetmez, çok artmaz (artmazsa yetmez, yetmezse artmaz).
• Az yiyen az uyur, çok yiyen güç uyur.
• Aza demişler: "-Nereye?" "-Çoğun yanına!" demiş ("-Azca nereye?" "-Çokçanın yanına!").
• Aza kanaat etmeyen çoğu hiç bulamaz.
• Azan kurda kızan köpek.
• Azan Mevlasınıda bulur, belasını da.
• Azı bilmeyen çoğu hiç bilmez.
• Azı karar çoğu zarar.
• Azıcık aşım, kaygısız (ağrısız) başım.
• Azıksız yola çıkanın, iki gözü el torbasında olur.
• Azmin elinden bir şey kurtulmaz (ne kurtulur?).
• Azrail gelince oğul, uşak sormaz.
• Balık ''Çok konuşurum ama ağzım su dolu.''demiş.

Rastgele Seçilmiş Atasözleri ve Anlamları

• At, avrat, silah ödünç verilmez.
• Açın koynunda ekmek durmaz.
• Alında yazılı olan başa gelir.
• Aş tuz ile tuz oran ile.
• Ayı yavrusunu severken öldürürmüş.
• Allah verirse el getirir, sel getirir, yel getirir.
• Ata dost gibi bakmalı, düşman gibi binmeli.
• Ata et, ite ot verilmez.
• Ahmağa yüz, abdala söz vermeye gelmez.
• Aslan yattığı yerden belli olur.