D Harfi ile Başlayan Atasözleri

D harfi ile başlayan atasözleri sözlüğü ve atasözlerinin anlamları.

• Dadandırma kara gelin, dadanırsa yine gelir.
• Dağ adamı, hasta eder sağ adamı.
• Dağ ardında olsun da yer altında olmasın.
• Dağ başı dumansız olmaz.
• Dağ başına harman yapma, savurursun yel için; önüne değirmen yapma, öğütürsün sel için.
• Dağ başına kış gelir, insan başına iş gelir.
• Dağ dağ üstüne olur, ev ev üstüne olmaz.
• Dağ dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur.
• Dağ dağa küsmüş, dağın haberi olmamış.
• Dağ ne kadar yüce olsa yol (onun) üstünden aşar.
• Dağ yürümezse derviş yürür.
• Dağda bağın var, yüreğinde dağın var.
• Dağda gez, bağda gez; insafı elden bırakma.
• Dağdaki kekliğin bini bir paraya.
• Dağları ıssız sanma, körleri gözsüz sanma.
• Damdan düşen, damdan düşenin halini anlar.
• Damlaya damlaya göl olur.
• Dan din desen oynar.
• Danışan dağı aşmış, danışmayan (-ın) yolu şaşmış.
• Danışan (zengin) dağlar aşar, danışmayan (olmayan) yolda şaşar.
• Darı unundan baklava, incir ağacından oklava olmaz.
• Davacın kadı olursa yardımcın Allah olur.
• Davetsiz gelen (giden) döşeksiz oturur.
• Davul (bile) dengi dengine çalar.
• Davulun sesi uzaktan hoş gelir.
• Dayak cennetten çıkmıştır.
• Dayak isteyen keçi çobanın değneğine vurur.
• Dazlayan daza düşer, kel başlı kıza düşer.
• Değirmek iki taştan, muhabbet iki baştan.
• Değirmenden gelenden poğaça umarlar.
• Değirmene gelen nöbet bekler.
• Değme bana, değmeyim sana.
• Değme (dokunma) sarhoşa, yıkılana kadar gitsin.
• Deli arlanmaz soyu arlanır.
• Deli deli akanı, bura bura tıkarlar.
• Deli deliden hoşlanır, iman ölüden.
• Deli deliyi görünce değneğini saklar.
• Deli ile çıkma yola, başına getirir (gelir türlü) bela.
• Deli kız düğün etmiş, kendi baş sedire geçmiş.
• Deli kıza cilve yap demişler, oda gitmiş osurmuş.
• Deliden al uslu haberi.
• Delikli taş (boncuk) yerde kalmaz.
• Delilsiz cennete bile girilmez.
• Deliye bal tattırmışlar, çarşıda katran bırakmamış.
• Deliye hergün bayram.
• Deliye taş atma, başını yarar.
• Demir nemden, insan gamdan çürür (duvarı nem, insanı gam yıkar).
• Demir tavında dövülür.
• Demir yumuşamaz, deli uslanmaz.
• Demircinin canı demirden berk gerek.
• Denenmişi denemek ahmaklıktır.
• Deniz bal olmuş, fukara kaşık bulamamış.
• Deniz dalgasız olmaz, gönül sevdasız olmaz.
• Deniz dalgasız olmaz, kapı halkasız.
• Deniz kenarında dalga eksik olmaz.
• Denizdeki balığın pazarlığı olmaz.
• Denize düşen yılana sarılır.
• Densiz, deveye binmiş de ''Ben Allah'ı gördüm.'' demiş.
• Derdin yoksa söylen, borcun yoksa evlen.
• Derdini söylemeyen derman bulamaz.
• Derede tarla sel için, tepede harman yel için.
• Dereyi görmeden paçayı sıvama.
• Derin su yavaş akar.
• Dert ağlatır, aşk söyletir.
• Dert çekene göredir.
• Dert gezmiş, derman beraber gezmiş.
• Dert gider ama yeri boş kalmaz.
• Dertsiz baş (kul) olmaz.
• Dertsiz baş mezara taş.
• Dertsiz baş terkide gerek.
• Dervişin fikri neyse, zikride o olur.
• Deryanın suyu, hanımın huyu.
• Destursuz bağa girilmez (gireni sopa ile kovarlar).
• Deve bir akçeye, deve bin akçeye.
• Deve boynuz ararken kulaktan olmuş.
• Deve büyüktür amma beşini bir eşek yeder.
• Deve, deve yerine çöker.
• Deve Kabe'ye gitmekle hacı olmaz.
• Deve kırk yılda intikam almış; ''Amma da çabuk oldu,'' demiş.
• Deve taze yaprak yemek isterse boynunu uzatır.
• Deveci ile dostluk eden kapısını büyük açmalıdır.
• Deveden büyük fil var.
• Devenin derisi eşeğe yük olur.
• Deveye bindikten sonra çalı arkasına gizlenilmez.
• Deveye ''Boynun neden eğri?'' diye sormuşlar; ''Nerem doğru ki!'' demiş.
• Deveye burç gerek olursa boynunu uzatır.
• Deveye cilve yap demişler, götüyle dağları devirmiş (yedi çadır devirmiş).
• Deveye ''İnişi mi seversin, yokuşu mu?'' demişler, ''Düz yere mi (Düze kıran mı) girdi?'' demiş.
• Deveyi yardan uçuran bir tutam ottur.
• Devlet adama ayağıyla gelmez.
• Devlet malı balık kılçığıdır, yutulmaz.
• Devlet oğul, mal tahıl, mülk değirmen.
• Devletin (devlet) malı deniz, yemeyen domuz (keriz).
• Devletli, gözü perdeli olur.
• Devletli ile deli bildiğini işler.
• Devletli (zengin) yanını kaşısa, yoksul para verecek sanır.
• Devletliye dokun geç, fukaradan sakın geç.
• Dibi görünmeyen suya girme.
• Diken battığı yerden çıkar.
• Dikensiz gül olmaz.
• Dil dile değmeden dil öğrenilmez.
• Dil epsem (olsa); baş esen (olur).
• Dilden gelen elden gelse, her fukara padişah olur.
• Dile gelen ele gelir.
• Dilenci bir olsa şekerle beslenir.
• Dilencinin torbası dolmaz.
• Dilenciye borçlu olma, ya düğünde ister ya bayramda.
• Dilenciye hıyar vermişler, eğri diye beğenmemiş.
• Dilim seni dilim dilim dileyim, başıma geleni senden bileyim.
• Dilin cismi küçük, cürümü büyük.
• Dilin kemiği yok.
• Dilsizin dilinden anası anlar.
• Dinime küfreden bari Müslüman olsa
• Dinsizin hakkından imansız gelir.
• Dişi köpek kuyruğunu sallamayınca, erkek köpek ardına düşmez.
• Doğmadık çocuğa kaftan (don) biçilmez.
• Doğru söyleyeni (konuşanı) dokuz köyden kovarlar.
• Doğru söyleyenin bir ayağı üzengide gerek.
• Doğru söyleyenin tepesi delik olur.
• Doğru söz (ağıdan) acıdır.
• Doğru söz yemin istemez.
• Doğru söze ne denir!..
• Doğruluk dost (hak) kapısı.
• Doğruluk minarede kalmış, onun da içi eğri.
• Doğrunun yardımcısı Allah'tır.
• Doğuran avrat Azrail'i yenmiş.
• Dokuz at bir kazığa bağlanmaz.
• Dolu küpün sesi çıkmaz.
• Domuz derisi post olmaz, eski düşman dost olmaz.
• Domuzdan toklu olmaz.
• Domuzun kuyruğunu kes yine domuz.
• Donsuzun gönlünden dokuz top bez geçer.
• Dört atanın dördü de hak.
• Dost acı söyler.
• Dost ağlatır, düşman güldürür.
• Dost başa bakar, düşman ayağa.
• Dost bin ise azdır, düşman bir ise çoktur.
• Dost dostun ayıbını yüzüne söyler.
• Dost dostun eğerlenmiş atıdır.
• Dost için ölmeli, düşman için dirilmeli.
• Dost ile ye, iç; alışveriş etme.
• Dost kara günde belli olur.
• Dostluk başka, alışveriş başka.
• Dostluk kantarla, hesap alışverişle.
• Dostun attığı taş baş yarmaz.
• Düğün aşıyla dost ağırlanmaz.
• Düğün el ile, harman yel ile (olur).
• Düğün olur iki kişiye, kaygısı düşer deli komşuya.
• Düğünde Fatmacığı kim bilir (Fatmacığın adı mı okunur)?
• Düğünü okuyucu boklar.
• Dumansız baca, kahırsız koca olmaz.
• Dün öleni dün gömerler.
• Dünya bir, işin bin.
• Dünya büyük olsa da (aslında) dardır.
• Dünya dört kulplu bir kazan, bir kulpundan tut da kazan.
• Dünya iki kapılı handır.
• Dünya malı dünyada kalır.
• Dünya ölümlü, gün akşamlı.
• Dünya Sultan Süleyman'a bile kalmamış.
• Dünya tükenir, yalan tükenmez.
• Dünyada tasasız baş bostan korkuluğuna benzer.
• Dünyanın ucu uzundur.
• Dünyayı su bassa ördeğe vız gelir.
• Dünyayı umutla yemişler.
• Düş uykudan sonra gelir.
• Düşenin dostu olmaz, hele bir yol düşte gör.
• Düşman düşmana rahmet (gazel, yasin) okumaz.
• Düşmanın karınca ise de hor bakma.
• Düşmanına gücenip dostuna darılma (kızma).
• Düşmez, kalkmaz bir Allah.
• Düştünse toprağa sarıl.
• Düşüne düşüne görmeli işi, sonra pişman olmamalı kişi.
• Düt demeye dudak gerek.
• Dut kurusu ile yâr sevilmez.
• Dut yaprağı döktü, soyun; döktü giyin.
• Duvarın kulağı var gözünü de unutma.

Rastgele Seçilmiş Atasözleri ve Anlamları

• Dünya dört kulplu bir kazan, bir kulpundan tut da kazan.
• Doğuran avrat Azrail'i yenmiş.
• Dünya iki kapılı handır.
• Dert çekene göredir.
• Duvarın kulağı var gözünü de unutma.
• Devletli (zengin) yanını kaşısa, yoksul para verecek sanır.
• Doğrunun yardımcısı Allah'tır.
• Doğru söz yemin istemez.
• Düğünü okuyucu boklar.
• Doğmadık çocuğa kaftan (don) biçilmez.